————————————————————————————————————————————————

10 წლის ნინის ჰქონდა ასეთი ნევროზული სიმპტომი -

ამბობდა, რომ მასში ზის რაღაც, რომელიც დიდ ადგილს

იკავებს და ბრძანებებს იძლევა. ბავშვი მას აურას ეძახდა.

მუშაობის შედეგად, როცა შემცირდა აურას ,,ზომები”,

მას წერტილა დაარქვა .

————————————————————————————————————————————————

Share

————————————————————————————————————————————————

5 წლის მარი, რომელსაც დედა ფიზიკურად სჯიდა,

სასტიკად ეპყრობოდა თოჯინებს – სცემდა, თმებს

აწიწკნიდა  . . .  დედას მოუხდა მის მიმართ დამოკიდებულებისა

და ქცევის შეცვლა. შესაბამისად ბავშვი საგრძნობლად შეიცვალა

და ,,რაც მთავარია, ამოისუნთქეს” თოჯინებმა – მარიმ მათ

მიმართ აგრესიის გამოვლენა შეწყვიტა.

————————————————————————————————————————————————

Share

————————————————————————————————————————————————

6 წლის კესომ პირველ შეხვედრაზე მინდვრის ყვავილი მაჩუქა.

ვუთხარი, რომ წიგნში ჩავდებდი და შევინახავდი. მერე ყოველ

მოსვლაზე მეკითხებოდა, ხომ არ დამიკარგავს და მთხოვდა მეჩვენებინა.

იმისათვის, რომ წარმატებით გამევლო ,,შემოწმებები” და ყვავილი არ

დამვიწყებოდა, კესოსთან შეხვედრის დღეებს ყვავილის დღეები დავარქვი.

ერთხელაც, რაღაც კონტექსტში, ვახსენე ყვავილის დღე და იქვე მყოფი

ერთი ჩემი ხანშიშესული ნაცნობი, რომელიც არ იყო გარკვეული საქმის

ვითარებაში, მეუბნება – ჩვენ დროს რომ არ იყო ვალენტინობა და

მისთანები, ვერ ვცხოვრობდით თუ ?! . . .

ახლა კიდევ ყვავილის დღე . . . რა საჭიროა ამდენი ნაძალადევი

ზეიმები – მომეწონა ეს ისტორია და რამდენჯერმე მოვყევი, მათ

შორის კესოს დედასთანაც. კესოც გვისმენდა, მაგრამ არაფერი უთქვამს.

შემდეგ ვიზიტზე კიდევ ერთი მინდვრის ყვავავილი

მოიტანა და მითხრა, იმ ქალისთვის გადამეცა.

უფროსებიც ასე რომ ვუდგებოდეთ ურთიერთობებს,

ალბათ ნაკლები პრობლემები გვექნებოდა.

————————————————————————————————————————————————

Share

————————————————————————————————————————————————

5 წლის სანდრო ხატვისას იყენებდა მუქ ფერებს. დროთა

განმავლობაში ღია ფერები გაჩნდა მის ნახატებში.

ერთხელაც ნახა თავისი ერთ – ერთი ძველი ნახატი.

არ მოეწონა. იგი ხომ მის ახლანდელ განწყობას აღარ შეესაბამებოდა.

ამ შეუსაბამობამ ეტყობა შეაწუხა და გამოსავალი ასე

იპოვა – ძველი ნახატი გვერდზე გადადო და ჩაილაპარაკა,

ეს რომ დახატა, მაშინ სიცხე ჰქონდა, თან არც მეტი,

არც ნაკლები, ზუსტად 100 გრადუსი . ————————————————————————————————————————————————

Share

————————————————————————————————————————————————

4 წლის ნიკოლოზს  ჰიპერაქტიურობის პრობლემა ჰქონდა.

ასეთ დროს ვთამაშობთ ხოლმე  ჯარისკაცობანას, მანქანობანას . . .

(გასაგები, რომ იყოს დაახლოებით რას ვაკეთებთ, მოკლედ ვიტყვი -

ჯარისკაცობანას თამაშისას ვაჩვევ ინსტრუქციების შესრულებას;

მანქანობანას თამაშისას კი,  მანქანის  იდენტიფიკაციას ვახდენთ

სხეულთან  და მძღოლისას  ნებასთან).

მოკლედ,  დიდხანს ვითამაშეთ ეს თამაშები, განსაკუთრებით

მანქანობანა, სანამ კარგი  ,,მძღოლი”არ გახდა და ქცევის მართვა არ ისწავლა.

ამდენად,  მუშაობა უნდა დამესრულებინა და ბოლო ვიზიტისას  ვეუბნები,

ჩვენ მოვრჩით  მანქანობანას თამაშს  მეთქი. ნიკოლოზს ეტყობა ეს არ

მოეწონა და თვითმფრინავობანას თამაში შემომთავაზა.

ასე განვვითარდით ტექნიკურად .

————————————————————————————————————————————————

Share