პასუხები

უკმაყოფილება!  ვარ 14 წლის. თავიდან ჩვეულებრივი ვიყავი, არაფერი განსაკუთრებული. მეგობრებიც არ მყოლია, არ მინდოდა. მერე ნელ–ნელა უკვე დავმეგობრდი ხალხთან. ახლა ძალიან ბევრი მეგობარი მყავს. თითქმის ყველაფრით ვინტერესდები, ყველაზე და ყველაფერზე ვფიქრობ. უკვე გონება გადამეტვირთა. ამას დავამატოთ ისიც, რომ ბევრისგან განსხვავებული შეხედულებები მაქვს რაღაც საკითხებისადმი და ზოგჯერ, ჩემი აზრი საზოგადოებისთვის მიუღებელია, ამის გამო ამბობენ, რომ ვცდილობ, ვიყო ორიგინალური, რომ თითქოს მინდა ხალხი გავაკვირვო. არანორმალურია რა! მე კიდევ ის მაღიზიანებს, რომ ბევრი საკუთარ აზრს იმის გამო არ აფიქსირებს, რომ არ გააკრიტიკონ. მე ასეთი არ ვარ და ვხდები ხალხის კრიტიკის ობიექტი.
ეს არაა მხოლოდ ჩემი პრობლემა. პირდაპირ ვიტყვი – ძალიან ბევრი თინეიჯერის საოცნებო ცხოვრება მაქვს – მყავს ბევრი მეგობარი, მყავს კარგი ოჯახი, ბევრი ძმაკაცი, რომლებიც ჩემს თავს არავის აჩაგვრინებენ და ა.შ. მე კი მაინც უკმაყოფილებას ვგრძნობ. მინდა მეტი მქონდეს, ვიდრე მაქ.
ხანდახან კი მსურს ამ ყველაფერს გავექცე და რუსთაველზე მიგდებული ბომჟი ვიყო. ასე მჭირს გაორებასავით. ხან ვარდისფერის მოყვარული საყვარელი გოგონა ვარ, ხან კი ვარ ადამიანი, რომელიც ყველას დასცინის. ასეთიც ვარ და ისეთიც. ხან კი ვარ ის, რასაც სიტუაცია მოითხოვს. მგონია, რომ საკუთრ თავს ვკარგავ. ვერ გამიგია?

ანა, სათაურიანი შეკითხვა აქამდე არ მომსვლია
საინტერესო პიროვნება ჩანხარ.
ვფიქრობ, რომ ძიების პროცესში ხარ, რაც ამ ასაკისთვის დამახასიათებელია, მაგრამ, როგორც ჩანს, ეს შენი ხასიათის შტრიხიცაა, ეტყობა ბუნებით მაძიებელი ხარ. ეს კარგია. შენ მოქმედებ, რაც განვითარებას მოგიტანს, თუმცა ასეთი პროცესები უმტკივნეულოდ არ მიმდინარეობენ. მეტი წინააღმდეგობა იმას ხვდება, ვინც მოძრაობაშია. კარგია პროტესტისა და განსხვავებული აზრის გამოხატვა რომ გჩვევია. შენს ასაკში ასეთი მუხტი უნდა არსებობდეს. მერე რა, რომ ეს ბევრს არ მოსწონს და აღიზიანებს. სანაცვლოდ სიცარიელე, მოწყენილობა, რაც უმოქმედობას მოაქვს, არასდროს დაგემუქრება.
განწყობის ცვალებადობა, რასაც გაორებას ეძახი, ნუ, შენი სიტყვებით რომ ვთქვათ ,,ასეთიც, რომ ხარ და ისეთიც” (მომეწონა ეს გამოთქმა )დამახასიათებელია შენი ტიპის ადამიანებისთვის. აბა შინაგანი წინააღმდეგობები რომ არ გქონდეს და სრული წესრიგი იყოს შენში, აღარც იფიქრებდი ამდენს და ასეთი ბრძოლის ჟინიც არ გექნებოდა.
სიტუაციაზე მეტისმეტი დამოკიდებულება კი, ხასიათის ნიშანთან ერთდ, ასაკის ბრალიცაა. ჯერ, 14 წლის ხარ და ვერ გექნება საკუთარი თვი ნაპოვნი, როგორც ამბობენ ხოლმე,
უბრალოდ ერთ გზას გიჩვენებ – მეტი იკითხე, ისწავლე, ალბათ მიხვდები როგორ სწავლას ვგულისხმობ, ისეთს, რომელიც გცვლის, გავსებს ადამინს. მოკლედ, დააგროვე ბევრი ამ მხრივ, რაც აუცილებლად გაგაძლიერებს. ამ გზას თუ გაყვები,  მრავალ კითხვაზე იპოვი პასუხს და უფრო დამშვიდდები. ეს შენი უკმაყოფილება კი თანდათანობით კმაყოფილებაში გადაიზრდება(იქნება და მერე კმაყოფილებაზე მოგინდეს წერა ).  ადამიანებშიც მეტ დადებითსა და საინტერესოს აღმოაჩენ და ურთიერთობებიც უფრო დალაგდება.

მოგესალმებით! მყავს 5 წლის გოგონა და 1,5 წლის ვაჟი. გოგონა დღემდე ჩემთან და ჩემს მეუღლესთან წევს შუაში. მთელი ღამე მოკრობილია ჩემზე. ჩემს გარეშე არ იძინებს. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი მშობლები ძალიან უყვარს და მთელი დღე უპრობლემოდ რჩება მათთან. იშვიათად აქვს ცუდუი სიზმრები და შეშინებული იღვიძებს ტირილით. მაინტერესებს თქვენი აზრი, როგორ მოვიქცე(ოჯახში ძალიან მშვიდი და სიყვარულით სავსე გარემო გვაქვს).

დასადგენია ბავშვის თქვენთან წოლის, შიშით გაღვიძებისა და ტირილის მიზეზები, რაც ასე დისტანციიდან შეუძლებელია, როცა ეს გაირკვევა, უკვე მხოლოდ ჩვევასთან დაგჭირდებათ ბრძოლა, რაც, პატარა ძმის არსებობის ფონზე ცოტათი გაგიჭირდებათ, რადგან ალბათ ძმაზე ეჭვიანობს( ჯობდა ამაზე ძმის დაბადებამდე გეზრუნათ), მაგრამ შეუძლებლი აქ ალბათ არაფერია, თუ სწორად და მოთმინებით მიუდგებით პრობლემას და არ იჩქარებთ.
ჩვევის შესაცვლელად კი გირჩევთ ასე მოვიქცეთ –
თქვენს საწოლში წოლისას ბავშვს არ მოეფეროთ, არ გამოხატოთ სითბო და უფრო მეტი, არ იურთიერთოთ მასთან თქვენი ინიციატივით, არც ვერბალურად, არც შეხებით, არც მზერით(რა თქმა უნდა,  არ ვგულისხმობ, საერთოდ ხმა არ გასცეთ. უბრალოდ ინიციატივა არ გამოიჩინოთ).
შეიძინეთ რამე რბილი სათამაშო, რომელიც ძალიან მოეწონება. შეეცადეთ, ეს სათამაშო დააწვინოთ თქვენთან და მას შეეჩვიოს. კარგი იქნება,  თუ მოუყვებით ზღაპარს გოგოზე, რომელსაც უნდოდა საკუთარი საწოლი ჰქონოდა და ა.შ. თუ შეძლებთ და ბავშვს ამ ზღპრის გავლენის ქვეშ მოაქცევთ, შემდეგ გადადით რეალურ ქმედებაზე და მას საწოლი მოუწყვეთ ძალიან ლამაზად, ჩართეთ ამ პროცესში და ასე ნაბიჯ–ნაბიჯ, ყოველგვარი დაძალების გარეშე იმოქმედეთ. თუ ჩაწვება საწოლში დააჯილდოვეთ თქვენი სითბოთი და კონტაქტით, მოუყევით სხვადასხვა ზღაპრები, ჩაურთეთ მშვიდი მუსიკა…
ასევე გაითვალისწინეთ, რომ ამ რჩევის ზედმიწევნით, მაგრამ ავტომატურად შესრულება არაფერს მოგცემთ. ჩართეთ დედის ინტუიცია და თქვენი შეხედულებისამებრ გადააკეთ– გადმოაკეთეთ ჩემს მიერ შემოთვაზებული სქემა.

გთხოვთ, დამეხმაროთ. ძალიან მალე მბეზრდება ყველაფერი, როცა რაღაცას ვაკეთებ,არასოდეს მიმყავს
ბოლომდე. აღარ ვიცი რა ვქნა?
 ერთ საგანსა თუ მოვლენას მრავალი კუთხით შეხედე და მაშინ ერთი და იმავე რამ, რაც
 შენ გბეზრდება, გახდება სხვადასხვა.
ის ერთი საქმე კი რომელიც ბოლომდე ვერ მიგყავს, დაყავი პატარა ეტაპებად.

სულ მეზარება სწავლა და რა გავაკეთო? მაქვს ძალიან დიდი ნიჭი, მაგრამ ვერ ვიყენებ რატომღაც სულ მიჯაჭვული ვარ კომპიუტერთან მირჩიეთ რამე, გთხოოოოვთ.

სწავლის დროს არ იფიქრო იმაზე,  თუ მაგალითად, ამდენს რა ისწავლის, ან რა ნიშანს მიიღებ, გაგიძახებს თუ არა მასწავლებელი და მსგავს წვრილმანებზე. ეს მოსაბეზრებელია და თან უსიამოვნო .

რომ იცოდე, შესაძლებელია სიამოვნებით  ისწავლო, თან გაერთო, ითამაშო.

აი როგორ – წარმოიდგინე, რომ მეცნიერი ხარ იმ სფეროში, რა საგანსაც სწავლობ და ინტერესით შეხედე სასწავლო მასალას და თუ გამოგივა, პირობას გაძლევ, მოხდება პატარა სწაულები —

1. არ დაგეზარება 2. მალე ისწავლი 3. დიდხანს გემახსოვრება 4. უკეთეს ნიშანს მიიღებ.

და საერთოდ ჯობია ფიქრი შეიყვარო, მეტი იფიქრე ზოგადად – კარგად დააკვირდი სხვების ცხოვრებას, არა მარტო შენს გარშემო მყოფების, არამედ, მაგალითად, კარგი იქნება თუ დიდი ადამიანების მეცნიერების, მწერლების, რჟისორების, მსახიობების…. ცხოვრების შესახებ წაიკიხავავ. ამას წესად თუ გაიხდი, მალე დაიწყებ შენს მიზნებზე ფიქრს და თუ ეს ასე მოხდა უკვე, ჩათავალე რომ კარგადაა საქმე.

მიზნები გიშველის!!!! დაისახე მიზნები, მათ მისაღწევად კი, დარწმუნებული ვარ, სწავლა დაგჭირდება.

ასე თუ მოიქცევი, კომპიუტერის ყუთი რას გახდება შენთან .

ჩემს ასაკში შეიძლება შევიყვარო?

ნინო, სიყვრულმა რამე თუ არ იცის,  ეს სიტვებია – შეიძლება, არ შეიძლება, ამ ასაკში, იმ ასაკში…

იგი როცა მოდის, არ კითხულობს, თუ ვინ რამდენი წლისაა . . .

ასე რომ ე. ი. შეიძლება.

იცით, ქალბატონო ემა, მე წავიკითხე თქვენი პასუხი…მე ვებრძვი მას, სიზმარშიც კი მესიზმრება, მაგრამ თქვენი რჩევის მიხედვით ვკეთებ ყველაფერს და ვჯობნი  მას. უღრმესი მადლობა :* : * : *: *

მიხარია, თუ დაგეხმარე

კითხვა მიყვარს ძალიან

ეს ძალიან, ძალიან, ძალიან  კარგია * *  * * * მიხარია